امروزه استفاده از روش مکانیکی و کوپلر باعث به حداقل رساندن پرت میله گرد و به صرفه اقتصادی خواهد بود. برای استفاده از کوپلرها می بایست دو سر میله گرد به هم رسیده رزوه شده و به یکدیگر متصل شوند.
با توجه به مشکلات عدیده اجرایی در سازه های سنگین به دلیل استفاده از میلگرد های قطور، به کار گرفتن وصله مکانیکی راهگشا بوده و علاوه بر ایجاد اتصال مطمئن و مستحکم تر از آرماتور مصرفی سایر مشکلات جانبی در سازه های بتنی را نیز بر طرف می کند.
در هر سازه بتنی در حدود ١۵ درصد آرماتور مصرفی به صورت اورلب در بتن دفن محدودیت های آیین نامه ای به ضایعات تبدیل می گردد. با استفاده از اتصالات مکانیکی نه تنها از دفن آرماتور به صورت پوششی جلوگیری به عمل می آورد، بلکه ضایعات آرماتور به حداقل کاهش می یابد.
مزایای استفاده از اتصالات مکانیکی
مزایای استفاده از اتصالات مکانیکی نسبت به اتصال اورلپ به شرح ذیل بیان می شود:
کاهش تراکم آرماتور
صرفه جویی در میلگرد مصرفی
کاهش هزینه های آماده سازی و نصب
قابل استفاده در قطرها و اشکال و طول های مختلف آرماتور
استحکام کافی و تحمل نیروها به هنگام صدمه دیدن آرماتور
-یکپارچه عمل نمودن آرماتور در محل اتصال
در امتداد هم قرار گرفتن محور آرماتورها در محل نصب
امکان استفاده از تمام طول شاخه آرماتور و نداشتن ضایعات
انواع کوپلر
انواع کوپلر و کاربرد آنها در سازه بتنی
کوپلر استاندارد(Standard Coupler)
یکی از متداول ترین نوع کوپلر می باشد. این نوع کوپلر برای آرماتورهایی با سایز یکسان و در حالتی که یکی از آرماتورها امکان چرخش داشته باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. رزوه های داخلی هر دو طرف این نوع کوپلر، راستگرد می باشد.
کوپلر تبدیل(Transition Coupler)
در حالتی که کوپلر امکان چرخش داشته باشد، قابلیت اتصال دو آرماتور با سایزهای مختلف را دارد.
کوپلر جوشی( Weldable Coupler)
روشی مناسب برای اتصال آرماتور به سطح یک بنای فلزی را فراهم می کند.
کوپلر انتهایی( Terminator Coupler)
اتصال تیر به ستون بوسیله خم انتهای آرماتور ایجاد می گردد. این کوپلر بر مبنای تئوری مخروط برش در بتن جایگزین خم انتهای آرماتور شده است و متعاقبا موجب کاهش تراکم و آسان سازی موقعیت آرماتور می گردد.
کوپلر پیچی( Thread-lock Coupler)
در استفاده از این نوع کوپلرها، نیازی به ایجاد رزوه در انتهای آرماتور و همچنین نیاز به چرخاندن آرماتور داخل کوپلر نمی باشد. انتهای آرماتور در داخل کوپلر توسط دو حائل دندانه دار احاطه شده و پیچ های تعبیه شده بر روی کوپلر بر روی آرماتور محکم می شوند.
کوپلر موقعیت(Positional Coupler)
این نوع از کوپلرها برای حالتی طراحی شده اند که دو آرماتور قادر به حرکت نبوده و در دو بخش از سازه بتنی مجزا از یکدیگر قرار گرفته اند.
این نوع از کوپلرها از سه بخش قطعه نر، قطعه ماده و مهره قفل کننده تشکیل شده اند. قطعه نر دارای یک رزوه داخلی و یک رزوه خارجی موازی می باشد. قطعه ماده نیز دارای رزوه داخلی موازی می باشد و مهره قفل کننده برای محکم نگه داشتن اتصال استفاده می شود.